© Federacion Autismo Galicia | 03/12/2020 | Día Discapacidade 2020

Desde Autismo Galicia con motivo do 3 de decembro de 2020, Día Internacional e Europeo das persoas con discapacidade, facemos forza e denunciamos o impacto que supón a crise pola pandemia COVID-19 nas persoas con TEA, familias e o movemento asociativo.

Sen dubidalo, a pandemia supón un impacto importante en todas as persoas, e especialmente nas persoas con discapacidade e nas súas familias. Este impacto prodúcese no desenvolvemento dos servizos aos que acoden e nas relacións familiares, sociais, laborais e no seu benestar socioemocional.    

Suscribimos o referenciado no Manifesto do CERMI polo día da discapacidade, xa que é necesario seguir dando as grazas neste día de reivindicacións as familias, profesionais, voluntarios e voluntarias que nesta crise tiveron que sobrepoñerse e deron o mellor de si mesmos e mesmas na atención e coidados das persoas con TEA. E aínda seguen preocupados por este horizonte incerto.                                                                                            

A realidade das persoas con TEA e as súas familias identificou dificultades e necesidades de accesibilidade a través de ámbitos como a educación, a saúde o emprego ou dereitos básicos. As persoas con TEA tamén sufriron o resultado do illamento social, a falta de recursos adaptados, a invisibilidade administrativa ou a falta de accesibilidade aos servizos de saúde, xa que moitos servizos de atención pecharon as súas portas e moitos profesionais tiveron que suspender as súas actividades.

A pesar do intento por adaptar e manter o acceso a educación, algúns nenos e nenas víronse prexudicados pola ausencia ou por unha adaptación pouco práctica en relación  ó acceso dixital, debido os medios ou lugar de residencia, ou as súas necesidades de aprendizaxe ou necesidades emocionais.

A pandemia levou ás persoas con TEA e as familias a unha adaptación das súas vidas e consecuencias como perdas de postos de traballo ( estando as persoas con TEA na cola da inclusión laboral), readaptación do traballo dende a casa e a súa conciliación, illamento, prexuízos ou discriminacións polo descoñecemento da discapacidade nas saídas durante o confinamento, descoñecemento da situación por parte das persoas con TEA, incerteza de cando ían poden ver os seus familiares que están nun servizo de atención residencial, etc.

Tamén temos que ter presente que moitas persoas con TEA sentíronse con menos ansiedade na casa e protexidas. Iso supón unha reflexión sobre a falta da adaptación e apoio das contornas ás persoas con TEA, como por exemplo no ámbito educativo.

As persoas con TEA e as súas familias continúan afrontando barreiras que poden dificultar o acceso ( tamén na accesibilidade cognitiva das persoas con TEA) a coidados importantes para reducir os riscos sociais e persoais de esta situación.

Probablemente aínda non sabemos as consecuencias reais na saúde mental, xa que todas estas barreiras poden provocar un estrés adicional tanto nas persoas con TEA como nas súas familias. Sabemos que as familias de persoas con TEA teñen maiores niveis de estrés que outras familias e que as persoas con TEA poden presentar condicións relacionadas coa saúde mental (como ansiedade, depresión, dificultades de comunicación e consecuentemente cambios condutuais), e que nestes momentos se puideron agravar e, polo tanto, aumentar así as necesidades de apoio psicosocial e recursos de atención en materia de saúde mental.

Estas necesidades de atención que vemos incrementadas e o impacto económico nas entidades comprometen a cobertura das necesidades de apoio e atención das persoas con TEA e as súas familias. Desde a Confederación Autismo España recollíamos a través de un informe que o impacto económico da pandemia nas 141 entidades que a formamos supera os 6,2 millóns de euros.

A UNESCO, neste día 3 de decembro, lanza o lema “ Reconstruír mellor: cara un mundo inclusivo, accesible e sostible despois do COVID-19 por, e para e coas persoas con discapacidade”.

Este lema xira entorno os efectos da pandemia, e é necesario unha resposta inmediata á crise a través de actuacións políticas públicas de igualdade e de inclusión, e de reconstrución de estruturas e redes de apoio a través de políticas de protección ás familias. Estas son as que sinalamos e  recollemos a través do decálogo do manifesto polo día da discapacidade do movemento CERMI e nas que incidimos para que estean presentes na reconstrución social e económica postpandemia, e garantir así os dereitos fundamentais das persoas con TEA e de todas as persoas con discapacidade.

Volver