1 de 1
© Federación Autismo Galicia | 03/05/2022 | No día da Convención Internacional sobre os Dereitos das Persoas con Discapacidade, o CERMI pon o foco na infancia con discapacidade.
No día da Convención Internacional sobre os Dereitos das Persoas con Discapacidade, o CERMI pon o foco na infancia con discapacidade.
Segundo a última información estatística dispoñible en España hai 106.300 menores de entre seis e quince anos que presentan algunha discapacidade, 70.300 nenos e 36.000 nenas.
O 3 de maio foi declarado polo Goberno, mediante decisión do Consello de Ministros, e a suxerencia do CERMI, Día Nacional en España da Convención Internacional sobre os Dereitos das Persoas con Discapacidade do 13 de decembro de 2006, conmemorando así a data en que este tratado internacional de dereitos humanos entrou en vigor en todos os Estados parte, incluída España.
O propósito deste Día Nacional é xerar coñecemento e provocar toma de conciencia, en todas as instancias, operadores, axentes e grupos de interese, da discapacidade como unha parte, digna e valiosa, da diversidade humana, que só pode entenderse e abordarse como unha cuestión de dereitos humanos.
A inclusión, o benestar e os dereitos das persoas con discapacidade deben necesariamente comezar desde o principio, é dicir, desde a infancia, pois as nenas e os nenos con discapacidade e a súa contorna familiar, están máis expostas á quebra dos seus dereitos e a sufrir a carencia de apoios e recursos que comprometan o seu proceso de inclusión, nesta primeira etapa decisiva das súas vidas, condicionando gravemente as posteriores.
Segundo a última información estatística dispoñible (IDADE 2020, presentada en abril de 2022), en España hai 106.300 persoas de entre seis e quince anos que presentan algunha discapacidade, 70.300 nenos e 36.000 nenas.
A noción de discapacidade da Convención de 2006, conforme ao modelo social, establece que as persoas con discapacidade inclúen a aquelas que teñan deficiencias físicas, mentais, intelectuais ou sensoriais a longo prazo que ao interactuar con diversas barreiras poden impedir a súa participación plena e efectiva na sociedade, en igualdade de condicións coas demais.
Por tanto, a consideración de persoas con discapacidade, por suposto tamén na infancia, non cabe limitala a aquelas que puidesen ter recoñecido administrativamente un grao de discapacidade, senón que abarca a todas as persoas que presenten unha discapacidade conforme a definición da Convención.
As nenas e os nenos con discapacidade, como consagra o artigo 7 da Convención de 2006, forman parte inseparable da infancia, que é plural e diversa, coa que por xustiza han de relacionarse e interactuar como uns iguais máis, en contornas compartidas, inclusivos e respectuosos, sen que sexan admisibles separacións divisivas que os aparten da vida en comunidade. Han de ter garantida a relación interpersoal con todos os nenos e nenas, incluídos os do seu mesma discapacidade.
As nenas con discapacidade están particularmente sometidas a múltiples formas de discriminación, polo que resulta esencial consideralas como tales en todas as iniciativas, estratexias e accións para adoptar adicionalmente as medidas precisas que aseguren que poidan gozar plenamente e en igualdade de condicións que as demais nenas, de todos os dereitos humanos.
LEMBRA AS PRINCIPAIS NECESIDADES DOS NENOS E NENAS CON TEA
- Respecta o meu ritmo de aprendizaxe e desenvolvemento.
- Dáme unha estrutura para comprender a miña contorna.
- Coida a comunicación e a linguaxe que empregues comigo.
- Motívame. Non te centres unicamente nos fallos.
- Dálle unha orde e feixe predicible a miña día a día.
- Fai da miña contorna un lugar comprensible.
- Respecta o meu espazo persoal, podes angustiarme facilmente.
- Non me prexulgues nin che guíes por mitos.
- Compréndeme e respecta a miña forma de entender o contexto.
- Non sexas tan complicado comigo e simplifica.
- Cambia as miñas rutinas ampliando os meus horizontes.
- Inclúeme como a calquera outra persoa.
- Dáme unha oportunidade para compartir experiencias.
- Coida da miña saúde sen tratar de «curar» a miña excepcionalidade.
- Axúdame con naturalidade, non alimentes o estigma social.
- Acéptame tal e como son. Sei sincero e directo comigo, tratándome como eu trataríache.
- Mide as túas esixencias, a miña vida tamén pode ser moi satisfactoria.
- Regula as axudas que me prestas para poder avanzar. Avanza comigo, necesítoche ben e forte ao meu lado.
