Cookies

Noticias 

© Federación Autismo Galicia | 02/08/2022 | Discriminación contra as persoas con autismo, a regra antes que a excepción.

Discriminación contra as persoas con autismo, a regra antes que a excepción.

Entra en vigor a Lei Integral para a Igualdade de Trato e a Non Discriminación aprobada polo Congreso dos Deputados como instrumento para loitar contra a discriminación e cumprir o principio de igualdade de forma ampla e integral.

02/08/2022

Entra en vigor a lei de igualdade de trato e non discriminación, co gran avance da creación dun novo instrumento de protección fronte á discriminación, aínda que insuficiente, debido á carencia de medidas específicas para protexer ás persoas con autismo. 

Discriminación contra as persoas con autismo, a regra antes que a excepción
Con esta mesma frase, a ONU fixo un chamamento a terminar coa discriminación que sofren as persoas con TEA nos diferentes ámbitos. Desde Autismo España destacan en concreto os datos de acoso escolar, segundo os cales, case a metade dos nenos con TEA sofre bullying o 46,3 por cento fronte ao 10,6 por cento dos estudantes sen este trastorno ou sen discapacidade.
 
As persoas con TEA ven vulnerados os seus dereitos con gran frecuencia e a súa protección efectiva e real non é usualmente recollida de maneira adecuada no marco normativo. Así mesmo, estes últimos anos foi relevante a proliferación de malas prácticas ou pseudoterapias que impactan de maneira negativa nun colectivo vulnerable, tanto a nivel individual, como a nivel público.
 
As necesidades no marco dos dereitos das persoas con TEA abarcan diversos ámbitos, desde o propio recoñecemento oficial das súas necesidades, xa que os baremos existentes para valoralas (por exemplo, o Baremo de Valoración da Discapacidade e o Baremo de Valoración da Dependencia) non recollen adecuadamente as características do TEA; o descoñecemento existente en determinados sectores de servizos esenciais para a poboación (principalmente, o educativo e o sanitario) sobre o TEA e sobre as intervencións recomendadas neste tipo de trastornos (sustentadas na investigación científica e as boas prácticas), que fai que proliferen aproximacións e tratamentos sen eficacia contrastada ou que mesmo poden ser prexudiciais para a saúde ou a integridade das persoas con TEA; ou o exercicio efectivo de dereitos fundamentais como o dereito á educación, á saúde, ao emprego ou á vida independente, está moi lonxe de ser garantido para as persoas con TEA en España, tanto no ámbito educativo (que non responde as características e necesidades nin proporciona os apoios requiridos); como no sanitario, ou no emprego, entre outras áreas.
 
A esta situación de partida súmanse diversos factores que agravan aínda máis a vulnerabilidade das persoas con TEA e incrementan o risco de que os seus dereitos se vexan vulnerados. É especialmente relevante a abordaxe da protección dos dereitos e a garantía da calidade de vida nas mulleres con TEA.
 
Da prevalencia establecida en torno ao TEA, existiu unha crenza da maior existencia de homes que de mulleres que posúen o diagnóstico. A pesar diso, obsérvase que o colectivo de mulleres con TEA está infradiagnosticado, e por iso, entre outros factores, as necesidades están menos recoñecidas, documentadas, e por tanto reflectidas no desenvolvemento normativo. Adicionalmente, en España existen grandes diferenzas territoriais en canto á normativa xerada e, en consecuencia, tamén en canto ao desenvolvemento de servizos especializados para as persoas con TEA e os modelos de atención que estes facilitan, o que limita significativamente o recoñecemento dos TEA nos devanditos territorios e por tanto, tamén o acceso aos apoios que estas persoas requiren nos mesmos. Existen Comunidades Autónomas e provincias que concentran unha maior oferta, e outras nas que apenas se desenvolveu ningunha iniciativa.
 


Entra en vigor a Lei Integral para a Igualdade de Trato e a Non Discriminación aprobada hai dúas semanas polo Congreso dos Deputados como instrumento para loitar contra a discriminación e cumprir o principio de igualdade de forma ampla e integral.

O contido da norma incorpora, en consonancia cos estándares internacionais e europeos, un réxime sancionador, a creación dun organismo independente de Igualdade, a introdución do antixitanismo no código penal como un delito de odio específico e a incorporación da definición de segregación escolar. Tamén reforza a protección das persoas en situación de senfogarismo fronte á discriminación, ampliando o ámbito obxectivo da lei ao uso e estancia na vía pública.
 
Con todo, esta norma carece da visión da discriminación cara ao TEA e cara á discapacidade, e non incorpora medidas que aborden cuestións como a accesibilidade, a protección da infancia, o diálogo coa sociedade e a formación de axentes clave na loita contra a discriminación. Ademais, bótase en falta unha maior concreción das condutas que poden dar lugar a unha sanción e de cuestións como a interseccionalidad, a reparación, a discriminación no ámbito do público, a discriminación estrutural e a que pode exercerse por determinadas institucións, por desgraza, moi frecuente para as persoas con TEA como pode ser a policía, os servizos sociais ou a Administración de Xustiza. Tamén se consideran insuficientes as figuras de protección ás vítimas.

 
 
 

 

 

 

Archivada en:
Infórmate > Noticias